Churchil
Churchill VII
Brytyjski czołg Churchill został zbudowany z myślą o forsowaniu
fortyfikacji wroga. W założeniach przyjęto, że musi on pokonywać okopy
szerokie na 5 m oraz ściany wysokości 2 m. Czołg miał być również
odporny na ogień pocisków 100 mm. W rezultacie powstał dosyć kiepski
pojazd, którego główną wadą była ogromna masa i co za tym idzie niska
prędkość. Churchill zapracował sobie jednak w armii brytyjskiej na miano
pojazdu wielofunkcyjnego. Był on produkowany w wersjach z działem
dwufuntowym lub 76 mm, oraz z karabinem maszynowym lub bez niego.
Istniało wiele modyfikacji Churchilla VII. Brytyjski korpus ekspedycyjny
BEF stosował go do rozbrajania pól minowych, budowy mostów, do
zwalczania lotnictwa, istniały też wersje z miotaczem ognia oraz z
działem 26 cm. Churchill VII był radykalnie przeprojektowany w stosunku
do swojego poprzednika. Zmiany nie dotyczyły tylko wyglądu - nowy model
miał wieżyczkę z kopułką dowodzenia, lepszy pancerz, wzmocniony kadłub,
nowe okienka, lepszą skrzynię biegów oraz nowe działo 75 mm i karabin
p-lot. Łatwość rozbudowy spowodowała, że w latach 1943-1945 był to
najpopularniejszy czołg wojsk brytyjskich.