Sherman M4A4
 

Sherman M4A4
Czołg Sherman był uniwersalną bronią wszystkich alianckich wojsk pancernych. Oprócz podstawowej wersji z działem p-panc. 75 mm, walczącej na polach bitew, był wykorzystywany również do zadań saperskich; istniały też wersje burzące, pływające, wyposażone w miotacze ognia albo nawet wyrzutnię rakiet. Jedną z jego zalet był fakt, że wiele jego elementów było wykonywanych z stali odlewanej, przez co jego produkcja trwała dość krótko. Fabryki alianckie produkowały około 1000 Shermanów miesięcznie. Inną zaletą czołgu była stabilizacja pozioma lufy - dzięki temu pięcioosobowa załoga mogła prowadzić ogień w trakcie jazdy. W późniejszym czasie działo 75 mm przestało wystarczać na nowsze czołgi niemieckie - Panthery czy Tygrysy - ale rekompensowano to ogromną liczbą Shermanów używanych w walkach. Niejednokrotnie jeden Panther był atakowany nawet przez 15 Shermanów. Pierwsze wersje miały niebezpieczny zwyczaj stawania w płomieniach nawet bez interwencji wroga. Przyczyną był 425-konny benzynowy silnik firmy Chrysler. Niekiedy pożar obejmował także przedział amunicyjny, co kończyło się katastrofą. Z tego powodu Niemcy ochrzcili ten czołg pseudonimem "Tommy Kocher", czyli "Tommy-garnek". Sherman był jednym z najsłynniejszych czołgów II wojny światowej, Stany Zjednoczone eksportowały go do wielu krajów świata.
Powrót